sobota, 22 listopada 2014

J. Green, L. Myracle, M. Johnson "W śnieżną noc"


Wydawnictwo: Bukowy Las
Ilość stron: 335

Podejrzewam, że nie rozminę się za bardzo z prawdą, jeśli stwierdzę, że dla większości to właśnie Green był powodem do sięgnięcia po tę książkę. I tak też było w moim przypadku. Ale przecież nie tylko jego twórczość składa się na tę książkę. A więc jak wypadła całość?

Najpierw "Wigilijna podróż" Maureen Johnson. Jubilatka (tak, to właśnie jej imię) miała spędzić Wigilię ze swoim idealnym chłopakiem - inteligentnym, uprzejmym, popularnym... mam wymieniać dalej? Tymczasem dowiaduje się, że jej rodzice za sprawą, hm... nadmiernego zaangażowania w swoje hobby zostali zatrzymani w areszcie, a ona sama ma natychmiast wyjechać do dziadków na Florydę. I te plany zostają jednak pokrzyżowane, tym razem za sprawą wielkiej śnieżycy. Sama w obcym mieście? Do tego bez wsparcia ze strony chłopaka, który najwyraźniej znajduje czas na wszystko, tylko nie zainteresowanie własną dziewczyną. Czy może być jeszcze gorzej? A może jednak odtąd będzie tylko lepiej?

Z kolei John Green w "Bożonarodzeniowym cudzie pomponowym" znów sięga po motyw drogi, tym razem poprzez śnieżyce, a jej calem jest dotarcie do pełnego cheerleaderek Waffle House. Poznajemy Tobina, JP oraz Diuk, w której obaj chłopcy nie dostrzegają dziewczyny, a świetną kumpelę. Ale czy pozostanie tak na zawsze? Nie obejdzie się oczywiście bez pewnych utrudnień i to nie tylko w postaci ogromnych zasp śnieżnych, a cała wyprawa może zaowocować czymś więcej niż wątpliwą radością z przebywania pośród idealizowanych przez JP cheerleaderek. Na całe szczęście. Ale czy będzie łatwo?
"To, co dla jednych jest obłędem, dla innych stanowi gwarancję zdrowia psychicznego."
Całość zamyka "Święta patronka świnek" autorstwa Lauren Myracle. Addie wystarczyło małe nieporozumienie, trochę rozgoryczenia i za dużo alkoholu, by zepsuć coś naprawdę ważnego. Jak jej się wydawało, bezpowrotnie. Już samo to wprawiło ją w parszywy nastrój. Następnie usłyszała parę niedwuznacznych sugestii na temat swojego egocentryzmu, których nie chciała przyjąć do wiadomości. I w pewnym momencie zadała sobie pytanie: jeśli anioły istnieją, to gdzie się podziewa mój? A może jednak spotka na swojej drodze kogoś, kto pomoże jej się zmienić na lepsze? Nawet jeśli będzie to wyglądało inaczej, niż przypuszcza. Do czegoś przecież musi się przydać ta cała magia świąt, prawda?

Przyznam, że spodobała mi się koncepcja opowiadań różnych autorów połączonych ze sobą kilkorgiem bohaterów i nie obraziłabym się za kolejne tego typu książki. Zamieć, pełno ozdób i innych szczegółów świetnie wprowadza w zimowo-świąteczną atmosferę - to trzeba przyznać. Nie są to historie szczególnie odkrywcze, w pewnych momentach są mocno przewidywalne, zwłaszcza druga, gdzie finału można się było domyślić na samym początku. Mimo to czyta się je całkiem przyjemnie, w czym spory udział miała duża dawka humoru i bohaterowie, których da się lubić. A jednak nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że każde kolejne opowiadanie jest gorsze od poprzedniego.
"Kiedy masz szesnaście lat, musisz być geniuszem w sztuce niedopowiedzeń."
Najlepiej wypadła więc "Wigilijna podróż" - ciepła, choć nie zawsze przepełniona optymizmem opowieść z sympatycznymi bohaterami i nieco zwariowanymi rodzicami w tle. Greena dostajemy niewiele, a jego opowiadanie jest nieco krótsze od dwóch pozostałych. Tym, co najbardziej mi w nim przeszkadzało były ciągłe wzmianki na temat cheerleaderek (nabijanie się z nich naprzemiennie z zachwytami ze strony innych to taki do bólu amerykański schemat). Co więcej, tym razem autor nie wykazał się niczym szczególnym. W trzecim opowiadaniu prawie wcale nie wspomniano o cheerleaderkach, co nie zmienia faktu, że podobało mi się najmniej. Głównie ze względu na dość irytującą, użalającą się nad sobą bohaterkę. Końcówka była jednak naprawdę sympatyczna (bardzo lubię momenty, gdy okazuje się, że wszyscy bohaterowie w jakimś stopniu są sobie nawzajem znani lub dopiero się poznają), co nieco poprawiło mi odbiór całości.

Podsumowując, nie mamy co liczyć na niezwykle oryginalne historie. Mimo to wszechogarniający świąteczny klimat i (w większości przypadków) sympatyczni bohaterowie, których losy niejednokrotnie się krzyżują zdecydowanie umilają czas spędzony przy lekturze. Może nie jest to szczyt moich marzeń, może i oczekiwałam czegoś więcej, jednak nie jestem zawiedziona i nie zamierzam odradzać tej książki zainteresowanym.

6/10

15 komentarzy:

  1. Bardzo bym chciał przeczytać tę książkę, jednak głównie z powodu Greena. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Według mnie to właśnie opowieść Greena wypadła najsłabiej wśród tych wszystkich :) a ogólnie rzecz biorąc co książka jest naprawdę dobra :)

    pozdrawiam, naczytane.blog.pl

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No cóż, przewidywalność robi swoje. Możliwe, że też bym tak uważała, gdyby postawa Addie tak bardzo mnie nie irytowała. ;)

      Usuń
    2. Różowowłosa kombinatorka? :D Fakt, była dość irytująca :)

      Usuń
  3. Słyszałam że książka jest słabo oceniania :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czytałem już bardzo podobną opinię na temat tej książki.

    OdpowiedzUsuń
  5. Mam w planach tę książkę, tylko ciągle brakuje mi czasu.

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękna oprawa graficzna przyciąga jak najbardziej, a do tego dochodzą kolejne wypociny Greena więc jak najbardziej rozejrzę się za tym tytułem ^^ Chociaż jeśli mam być szczera najbardziej interesuje mnie poznanie historii ,,Wigilijna podróż" :3

    OdpowiedzUsuń
  7. To nie dla mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Koncepcja ciekawa, ale cała lektura raczej nie dla mnie. Za to może być to świetny pomysł na prezent;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Jestem właśnie w trakcie tej książki i akurat zaczęłam trzecie opowiadanie. Pierwsze było bardzo ciekawe i przyjemne, na prawdę miło się czytało, a drugie baaaardzo zabawne :D Strasznie polubiłam bohaterów, w szczególności JP :D
    Ciekawa jestem jak wypadnie to trzecie opowiadanie :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Mam przed sobą powieści Greena.
    Na razie na opowiadanie nie mam chęci :/

    OdpowiedzUsuń
  11. Myślę, że ta konkretna lektura nie bardzo dla mnie, chociaż świąteczno-zimowe klimaty lubię i jak piszesz sama koncepcja książki bardzo ciekawa.

    OdpowiedzUsuń
  12. Ee.. obraziłam się na Greena po 19xK i jakoś nie ciągnie mnie do jego opowiadania, a twoje słowa mówią same za siebie. Co do dwóch innych autorek - też jakoś nie mam ochoty, nie przekonują mnie. Może kiedyś, jeśli uda mi się ściągnąć na czytnik, bo na pewno nie kupię. mowy nie ma. :D

    OdpowiedzUsuń

będzie mi bardzo miło, jeśli pozostawisz po sobie jakiś ślad, dobrze wiedzieć, że są osoby które tu zaglądają ;)

i bez spamu, proszę :)